1-پیوندهای یونی در نمک ها-اکسیدهای فلزی-برخی بازها

2-پیوندکووالانسی:در ترکیب های مولکولی مانند آب-شکر-الکل ها-پلیمرها

3-پیوندفلزی:در فلزها و آلیاژهای فلزی

ا ویژگی های شیمیایی اتم ها به آرایش الکترونی و تعداد الکترونهای لایه والانس آن ها بستگی دارد.به جز هلیم که لایه والانس آن با 2 الکترون پر می شود لایه ی والانس سایر عناصر گروه 8 (گازهای نجیب)همگی با 8 الکترون تکمیل می شود.واکنش پذیری بسیار کم این عناصرنشانه ی پایداری شیمیایی زیاد آنهاست.پس می توان هشت تایی بودن الکترون های لایه ی والانس و پایداری شمیایی را لازم وملزوم هم دانست.

یعنی میزان تمایل اتم ها برای رسیدن به آرایش الکترونی هشت تایی معیار واکنش پذیری آن هاست.

1-پیوند یونی:یکی از راه های رسیدن یک عنصر به آرایش هشت تایی شرکت در پیوند یونی و مبادله ی 1 -2 ویا چند الکترون است.

مثال:سدیم کلرید یا نمک طعام از واکنش مستقیم فلز سدیم مایع با گاز کلر که شامل مولکول های دو اتمی Cl2است به دست

 می آید.

با نگاهی به انرژی یونش این دو عنصر در میابیم که اتم کلر تمایل زیادی برای در اختیار گذاشتن الکترون ندارد ولی انرژی یونش سدیم کم است و این می رساند که از اتم سدیم به آسانی می توان الکترون لایه ی والانس را جدا کرد.

نیجه فداکاری اتم سدیم تبدیل شدن آرایش الکترونی لایه ی والانس آن به آرایش الکترونی هشت تایی مانندگاز نئون است ولی برابری بارهای مثبت ومنفی آن به هم خورده است.

حاصل برابری بارهای مثبت ومنفی خنثی بودن اتم سدیم است ولی هنگام شرکت در واکنش تنها یک الکترون آن به اتم کلر منتقل می شود ولی تعداد پروتون های آن ثابت می ماند.بنابراین مقدار بار مثبت این ذره از بار منفی یک واحد بیش تر است.به چنین ذره ای یون مثبت یا کاتیون گفته می شود.

روی اتم کلر یک واحد بار منفی باقی می ماند(یک الکترون گرفته است)پس خنثی نبوده و بار منفی دارد.به چنین ذره ای یون منفی یا آنیون می گوییم.

ویژگی های ترکیبات یونی:

1-ویژگی های شیمیایی:

نیروی ربایشی بین یونهای با بار مخالف باعث ایجادپیوندی شیمیایی به نام پیوند یونی یا الکترووالانسی می شود

عناصر گروه یک با گاز نجیب پیش از خود به اندازه ی یک الکترون ویک پروتون اختلاف دارند که با از دست دادن یک الکترون و انتقال آن به اتم گیرنده ی الکترون به یون با(+1)تبدیل می شود و آرایش الکترونی آن ها مانند گاز نجیب پیش از خودشان می شود.

نکته:اتم های کربن-بور و سیلیسیم به یون تبدیل نمی شوند و به شکل دیگری در ترکیب ها شرکت می کنند.

به ترکیب های یونی اصطلاحا نمک می گوییم با این شرط که:

الف-یون منفی آن O.-2 ویا OH-نباشد.

2-ب-یون مثبت آن H+ نباشد.

ویژگی های فیزیکی:

1-در حالت جامد دارای شبکه ی بلوری یا کریستالی هستند.

نیروی ربایشی بین بارهای ناهمنام در یک ترکیب یونی(نیروی ربایش الکترواستاتیکی)باعث تشکیل شبکه ی بلوری می شود که بر پایداری بیشتر یک ترکیب یونی می افزاید.

نکته:تعداد یون ناهمنام که هر کدام از یون ها را در شبکه احاطه می کند عدد کوئوردیناسیون آن یون نام دارد که به عواملی چون بار یونه-اندازه وساختار بلوری آن ها بستگی دارد.

2-سخت و شکننده هستند.

وارد کردن هر ضربه یا ایجاد ارتعاش می تواند سبب جابجایی گروهی از یون ها از موقعیت خود شود.اگر ضربه به اندازه ای باشد که بتواند یون ها را تا جایی جابجا کندکه یون های هم نام برای لحظه ی کوتاهی در برابر هم قرار بگیرند نیروهای ربایش الکتریکی به رانش تبدیل شده و نتیجه ی آن شکستن یا خرد شدن جسم است.

3-نقطه ی ذوب و جوش بالایی دارند.

نیروی ربایش قوی بین یون های ناهمنام عامل زیاد بودن نقطه ی ذوب وجوش این ترکیب ها است.

4-محلول آبی یا مذاب آن ها رسانای نسبتا خوبی برای برق است.

جا به جایی یون ها در محلول آبی یا در حالت مذاب با انتقال بار الکتریکی و جریان یافتن الکتریسیته همراه است.(الکترولیت هستند)

نام گذاری ترکیبات یونی:

برای خواندن نام این ترکیبات ابتدا نام فلز را آورده سپس نام نافلز را می آوریم و لفظ ((ید))را به آن اضافه می کنیم.

مثال:NaCl سدیم کلرید

  Mgoمنیزیم اکسید

نکته:با افزودن پسوند((ید))نام برخی از عناصر تغییراتی جزئی می یابند:

فسفر+ید=فسفید                      سولفور+ید=سولفید                                                          اکسیژن+ید=اکسید 

نیتروژن+ید=نیترید                        هیدروژن+ید=هیدرید            کربن+ید=کربید

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: